Niby to samo....a jednak nie....

Szycie to tworzenie. Czasami wydawać by się mogło, że szyjemy to samo, ale za każdym razem wychodzi coś innego. Trudno powielić ten sam 'luk' dwa razy. Choćbym się starała najmocniej jak potrafię (choć wydaje mi się, że mocniej się starać już nie potrafię), to za każdym razem to, co pozornie takie same, wychodzi jednak inne....

Taki właśnie jest mój nowy uszytek. Przepraszam, ale znowu królik :) Nie planowałam powielać pierwowzoru, ale ktoś zdecydował za mnie. Moja królisia, którą uszyłam wcześniej, na tyle się spodobała pewnej osobie, że zamarzyła mieć takiego samego. Tylko czy da się idealnie odtworzyć to, co powstało jako pierwsze? W moim przypadku nie jest to możliwe, bo kiedy siadam do maszyny i zaczynam tworzyć, to uruchamiają się nowe pomysły i rozwiązania. Czasami są to nowe detale, czasami inne drobniutkie rozwiązania....

Króliczek, którego dzisiaj Wam pokażę został uszyty na wzór poprzedniego, którego pokazywałam tutaj (klik). Miał być w fioletowej tonacji kolorystycznej i jest. Od poprzednika różni się troszkę kompozycją materiałową. Dodatkowo posiada wypustkę, bo....wypustka na stałe zagości w moich króliczych tworach. Zatem zarówno uszy, jak i kapelusik wypustkę posiadają. 

Nowością są nogi. Nadal długie i całkiem zgrabne, ale jako dodatek zyskały kwiatek na buciku i imitację sznurowadeł. Kiedy pokazałam tę nogę na moim profilu Facebook (tutaj-klik), wielu z Was pomyślało, że to noga baletnicy. Niestety nie :( To królicza noga a królik nie jest baletnicą.... choć rzeczywiście taka noga do baletnicy pasuje i myślę, że kiedyś taka panienka-baletnica powstanie. 

Króliczek został wyposażony w dekoracje w postaci kwiatków nie tylko przy bucikach, ale również na kapelusiku. Do sukienki doszyłam "kwiatek" ręcznie wykonany z gotowej lamówki. 

Jak sami widzicie - niby to samo a jednak nie....

Mój szyciowy pokój został ostatnio zdominowany przez króliki. Nie sądziłam, że to małe szmaciane zwierzątko potrafi tyle namieszać w moim szyciowym życiu. Nie sądziłam, że moje nieśmiałe próby tak bardzo spodobają się moim bliskim, że każdy będzie marzył, aby takiego mieć na własność. Troszkę mnie to onieśmiela i cieszy zarazem. Przez wiele długich miesięcy nikt nie potrafił mnie namówić na uszycie czegoś, co wyjdzie poza mury mojego domu. W przypadku królików namówić się dałam i wiecie co? Nie żałuję, bo z tych króliczych pierwszych kroków jestem bardzo dumna. Nawet nie przeszkadza mi, że straciłam paznokcie podczas wypychania, opuszki palców mam pokłute prze igłę, bo ręczne doszywanie detali, zszywanie części w całość nie jest takie proste i łatwe (wczoraj zakupiłam naparstek, więc kolejne prace nie będą dla mnie tak bolesne). 

Na koniec zła wiadomość - jeszcze przez jakiś czas będę Was zamęczać królikami, bo szyję ich ostatnio sporo....Jest i dobra - będą też niekrólicze uszytki, bo takie mam w planach. Trafi się nawet jakiś tutorial - tylko czy chcecie?