Pogodziłam się już, że rękawki w mojej panterkowej sukience nie są dla mnie. Nawet sama zaczęłam to dostrzegać (jak ktoś nie widział jeszcze mojego modelu 45 to zapraszam tutaj - klik). Nie zastanawiałam się wiele. Lifting potrzebny od zaraz ! Najgorsze, że nie tylko sukience, ale cóż....Ja sobie nie zrobię z przyczyn oczywistych - boję się :) Sukience jednak postanowiłam dać szansę. Dekolt zmienić się już nie da, ale rękawki? Rękawki sprute. Czas na zmiany...
Jak się zabrać do tego, aby z rękawka "szczypanego" zrobić nie szczypany. Ktoś powie - żadna filozofia. Może i tak jest...jak się wie, jak to zrobić. Całe szczęście nie boję się doświadczać rzeczy nowych. Zepsuć chyba się nie da - pomyślałam. Czasami to zadziwia mnie mój optymizm szyciowy, bo przecież jakby tak pomyśleć, to i owszem - da się zepsuć wszystko a takie rękawki to bardzo szybko da się zepsuć. Jedno małe cięcie i cały rękaw może iść do kosza.
Optymizm optymizmem, ale ja wyciągnęłam mądrą książkę, którą zakupiłam jakiś czas temu. Znalazłam dział dotyczący konstrukcji rękawa i się zaczęło. Wymiary, pomiary, rysunek pomocniczy. Boszszsz, dlaczego ja
muszę być taka dokładnicka?! Zamiast ciachnąć jak dusza i serce podpowiada, to wyliczenia robię, z centymetrem biegam, linijkę eksploatuję, kartki zużywam i nadal nie wiem czy dobrze obliczyłam wszystko i wyrysowałam, czy może jednak nie...
Mając w głowie to, co jakiś czas temu napisała mi na Facebook Kamysia, mój nowo skonstruowany rękawek wycięłam z tkaniny testowej, zszyłam, przyfastrygowałam do sukienki i przymierzyłam. Naniosłam stosowne poprawki i już ze spokojną duszą zabrałam się na ciachanie panterkowego rękawka z wersji pierwotnej.
Rękawek pozbył się zmarszczek, został wygładzony maksymalnie jak się dało. Lifting wykonany z chirurgiczną precyzją. Tylko czy ta operacja się udała? Mam wątpliwości.....
Adelo moja Droga!
OdpowiedzUsuńMoim skromnym, nieprofesjonalnym zdaniem jest duzo lepiej, choć trochę brakuje mi Twojej wielkiej improwizacji, Twojego 'nosa' i wiedzy ktora zupełnie intuicyjnie (choć moze to tak tylko wyglądało?) po prostu była
Na pewno rękaw sie lepiej prezentuje;)
No i ta 'niewiedza' i interpretacja, szaleństwem inintuicja ogromnie mi imponujesz;)pozdrawiam serdecznie
UsuńMagda
Magdo, Bardzo Ci dziękuję za ogrom ciepłych słów. Cieszę się, że rękawek wydaje się być lepszy, choć ja jeszcze tego nie widzę :) Nie wiem dlaczego piszesz, że Ci brakuje improwizacji, "nosa" i wiedzy. Widziałam Twoje sukienki na blogu i moim zdaniem masz wiedzy a przede wszystkim praktyki więcej ode mnie. Pozdrawiam ciepło.
UsuńNic dodać, nic ująć - zarówno jeśli chodzi o wpis mojej przedmówczyni Magdalena, jaki i rękawki :)
OdpowiedzUsuńAkurat "dokładnickość" w krawiectwie chyba jest pożądana, tak samo jak i umiejętna improwizacja. Ty te dwie cechy na pewno posiadasz, o czym mogłyśmy przekonać się w wielu innych postach. Szczęściara! :D
Sama mam taką krawcową, która słuchała czego chcę, brała miarę, kroiła i szyła, nie wspierając się żadnym wykrojem. Natomiast moja ukochana chrzestna -perfekcyjna amatorka- trzymała się ściśle wszelkich wskazówek, nanosiła setki poprawek i dla każdego członka rodziny sporządzała osobny wykrój, a potem dokonywała dziesiątek upierdliwych przymiarek. I obie szyły idealnie!
Ty zaś jesteś 2w1 i to jest dopiero szczęście! :D
Tyle komplementów na jeden komentarz...ach...dziękuję...
UsuńZ nowym rękawkiem jest szykowniejsza:) a z szyciem i poprawkami ja mam tak samo:))
OdpowiedzUsuń:))))
UsuńNie wiem, czy to rękawek doskonały, bo się nie znam, ale poprawa w stosunku do rękawka marszczonego jest wyraźna. Może jeszcze tego nie widzisz. A małżonka pytałaś? :) Pozdrawiam! M.
OdpowiedzUsuńWłaśnie jeszcze tego nie widzę....a Moonsz nie miał okularów na nosie i powiedział, że nie widzi :)
UsuńOj, też tak mam, że jak się od razu do poprawki nie zabiorę, to już umarł w butach. I podobnie do Ciebie - jeśli już przerwę szycie, bo muszę uprzątnąć stół, spakować cały majdan szyciowy, bo goście przychodzą, to jakoś nie mogę się zebrać, żeby to wszystko od nowa rozkładać. Chociaż w głowie cały czas kłębią się pomysły i kolejka rośnie.
OdpowiedzUsuńPoprawka rękawów na plus :-)
Dobrze napisałaś Sonata. W głowie tysiące pomysłów a bywa tak, że usiąść do maszyny się jakoś niby chce, ale nie chce :)
UsuńMoim zdaniem jest dużo lepiej! :)
OdpowiedzUsuńZnam ból odkładania poprawek... Moja spódnica czeka już 2 tygodnie i jakoś się doczekać nie może, a codziennie mnie razi w oczy :(
MamaMi - schowaj tę spódnicę to w oczy razić nie będzie :)
UsuńDziękuję!
Fajnie, że zmieniłaś rękawki, teraz góra lepiej leży :)) I bardzo dobrze, że zrobiłaś to od razu, ja też. jak się wybije z rytmu i odłożę coś na później, to potem ciężko jest mi to skończyć ;)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam!
Jakbym nie poprawiła tych rękawów od razu, to już na pewno bym ich nie poprawiła :) Cieszę się, że moje zmiany wyszły na dobre sukience. dziękuję
UsuńJest o niebo lepiej. Nie ma bowiem sensu marszczyć wzorzystego materiału, jeśli nie ma się na celu poszerzenia konstrukcji, a samą tylko ozdobę. Możesz być ze swojej pracy w pełni zadowolona.:))
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawe rzeczy piszesz. Czy to zasada, którą powinnam sobie zapamiętać na przyszłość - chodzi mi o wzorzystość materiału i marszczenie? Nawet nie pomyślałam, że marszczenie na wzorze rzeczywiście nic nie daje poza powiększeniem....no, ale taki był wykrój:) Jestem z pracy zadowolona, chociaż muszę się na te nowe rękawki napatrzeć, żeby je docenić :)
UsuńNie jest to obowiązująca zawsze zasada. Trzeba stosować ją na wyczucie. W przeciwnym razie nie warto byłoby szyć koszul z wzorzystych materiałów. A przecież się takowe szyje. Lecz moim zdaniem wzory bardzo wyraźne (duże, lub w kontrastowych kolorach) powinny skłaniać do ostrożności. Wtedy lepszy jest jednak prostszy krój.
UsuńKochana,nie dość że operacja się udała to jeszcze pacjent przeżył i wygląda świetnie : ))). Prawdziwy chirurg-plastyk z Ciebie. I teraz widać jak na dłoni,że dekolt jest okej a całą sprawę psuły tylko i wyłącznie rękawki ale one są już mglistym wspomnieniem...Podziwiam Twoją dokładnickość : ). Ja mam całe stosy ubrań do przeróbek i zazwyczaj kończy się na tym,że lądują w kontenerze na PCK. Pozdrawiam serdecznie : )
OdpowiedzUsuńMoniko, to jest pierwsza rzecz, którą poprawiłam tak na cacy :) Dwie wcześniejsze sukienki (które chciałam uszyć dla siebie daaawno juz temu) nadal leżą w szafce do poprawki. Może teraz się nimi zajmę jak już się odważyłam...
UsuńKoniecznie się odważ,bo jak widać na Twoim przykładzie lepsze nie zawsze musi być wrogiem dobrego,a i Burda nie zawsze jest nieomylna : ). Są osoby takie jak Ty,które potrafią zrobić coś lepszego od oryginału : )
Usuń