Po drugiej stronie lustra

Nie będzie to opowieść o moim odbiciu lustrzanym. Nie będzie to również historia o tym, co w tym lustrze widzę :) Będzie za to historia pewnej tkaniny - choć gdybym miała być precyzyjna, to dzianiny....

Tę różową dzianinę dostałam od mej teściowej....w maju. Kupiła ją z myślą, że uszyję jakąś sukienkę dla córki na lato. Jednak jak to u mnie - dzianinka swoje w szafie odleżała, lato minęło, sukienka nie powstała. Szyłam, owszem szyłam różne rzeczy, ale jakoś sukienka nie była po drodze. Szalę ignoracji dla tego pomysłu przelał fakt, że córka sukienki za nic mieć nie chciała, bo jak mówiła - 'Ten materiał jakoś na sukienkę nie pasuje'. Z gustami się nie dyskutuje, ale rzeczywiście ja również nie czułam się dobrze z myślą, że miałabym z tego kuponu uszyć letnią sukienkę. Nie naciskałam i czekałam...

Doczekałam się. Potrzeba matką wynalazku, choć mój wynalazek to nic nadzwyczajnego. Potrzeba jednak była, bo córka jakoś tak rośnie szybko....Uzyskując jej aprobatę odnośnie tego, jak wyglądać nowy uszytek będzie, zabrałam się do pracy. A tak a propo - czy Wasze córki mniejsze i większe mają wpływ na to, co im szyjecie? Ja niewiele ubrań szyję, ale jak już przychodzi taki moment, to nie ma opcji abym sama zdecydowała i wybrała tkaninę, z której coś dla córy uszyję. Mogę zasugerować, mogę podpowiedzieć, ale decyzja należy do niej. Ona wybiera kolorystykę i wzór a ja szyję. Całe szczęście sama decyduję jaki wykrój, wykończenia, itp., ale cała reszta musi być skonsultowana, bo istnieje zagrożenie, że nosić nie będzie :) 

Alicja po drugiej stronie lustra na różowej dzianinie stała się użytecznym uszytkiem - piżamką na chłodne, jesienne noce. Piżamka, jak piżamka - spodnie i bluzeczka. Posiłkowałam się oczywiście Burdą, bo samodzielne tworzenie wykrojów choć ciekawym jest zajęciem, to jednak bardzo czasochłonnym. Ja niestety ostatnio na nadmiar czasu nie narzekam, więc staram się maksymalnie optymalizować  wolne chwile, które mam. Gotowy wykrój w takiej sytuacji najlepszy.

Spodnie to mocno eksploatowany przeze mnie wykrój modelu 603 z Burda Moda dla Dzieci 1/2013. Dziecko już mi wyrosło z rozmiarówki, więc musiałam samodzielnie troszkę wydłużyć nogawki. Moje dzieci uwielbiają piżamki, które mają w spodniach kieszenie, więc tym razem również musiały być. Zrobiłam je z kremowej dzianinki, którą wykorzystałam również do wykończeń całej piżamki. W pasek spodni wciągnęłam szeroką gumę. Nogawki wykończyłam mankietami-ściągaczami. Jak wszyć kieszenie do takich spodenek pokazywałam kiedyś tutaj (klik).

Bluzeczka to model 136B z Burda 9/2015. Tradycyjnie zmieniłam zupełnie koncepcję zaproponowaną przez czasopismo. Moja bluzeczka nie ma charakteru romantycznego a praktyczny. Rękawy wydłużyłam i wykończyłam szerokim mankietem ściśle przylegającym do rączek. Dekolt ma pliskę z kremowej dzianinki (jak wykończyć dekolt w bluzkach z dzianiny pokazywałam tutaj - klik). Dół bluzeczki również wykończyłam pliską z kremowej dzianiny, z czego dzisiaj zadowolona do końca nie jestem. Poprawnie wszyłam, poprawnie wygląda, ale w sumie bez tej pliski chyba byłoby lepiej.  Nie chce mi się jednak już pruć, więc ta pliska zostaje. Gdyby to była bluzka codzienna - pewnie bym pruła, ale przy piżamce może być.

Rękawki zrobiłam lekko marszczone, dzięki czemu uzyskałam efekt małej 'bufki', o który prosiła córka. Ja osobiście nie przepadam za takimi rękawkami, ale wiecie....mała panienka ma swoje marzenia, które spełniam jeżeli mogę.

Cała piżamka prezentuje się....piżamkowo:) Jest poprawna, wygodna. Córka podczas przymiarki zapytała, czy ta bluzeczka musi być do piżamy, bo jak tak patrzy, to 'pasuje jej do noszenia do szkoły'. Takie komplementy to ja lubię, bo jeżeli moja modnisia twierdza, że coś się nadaje do noszenia do szkoły to znak, że jest baaaaaaaaardzo dobrze :). W efekcie ustaliłyśmy, że do szkoły to jednak uszyję jej inną bluzeczkę a ta z Alicją po drugiej stronie lustra będzie do piżamy.

Jak na dzianinę z dodatkiem lycry, szyło mi się bardzo przyjemnie. Użyłam igły do dzianin, brzegi podkleiłam flizeliną ze skosu, więc szycie na mojej Malwinie przebiegło bezproblemowo choć długo. Szczególnie, że moje myśli były gdzie indziej....Tego wieczora, kiedy zasiadłam do szycia, dowiedziałam się od dziewczyn na profilu FB, że 8 października 2015 w Lidlu będzie owerlok Singer za 599 PLN. Szyłam więc tę piżamkę i przy każdym niemal szwie myślałam ' Gdybym miała owerloka, to pewnie już bym dawno skończyła a tak siedzę i się męczę....Może kupię? Eeeee, chyba nie jest mi potrzebny....przecież na tej maszynie daję radę....'.

Przyznam się Wam, że za każdym razem, gdy siadam do dzianin, to intensywnie myślę o owerloku. Teraz myślę potrójnie intensywnie, bo nie wiem co robić. Na temat owerloka Singer, który lada dzień w Lidlu pisałam już w zeszłym roku (klik). Zastanawiałam się nad nim, ale jednak nie kupiłam. Teraz kolejna szansa. Tylko czy warto?  Ożywiona dyskusja trwa na moim profilu Facebook (klik). Ja jednak wciąż nie wiem. Nie potrafię zdecydować. Niby chcę owerlok, ale nie wiem czy chcę akurat ten model. Jeżeli już ten owerlok, to musiałabym zrezygnować z innego zakupu na rzecz owerloka. No, ale takie życie - trzeba dokonywać wyborów...

A na koniec napiszę Wam, że zaczynam się o siebie martwić:) Nie wiem czy zauważyliście, że kolejny raz coś uszyłam i bardzo nie marudzę? Naprawdę nie wiem, co się ze mną dzieje. Do okulisty nawet poszłam na badanie wzroku, bo martwić się zaczęłam, że niedowidzę. Doktory stwierdzili, że wzrok mam w porządku, więc.....chyba moja kontrola jakości odpuściła i nie zawraca sobie głowy drobiazgami.... Źle ze mną:)