Powtórka z rozrywki - słoń po raz drugi....i wypełnianie Adeli uszytków stało się prostsze:)

Osiem miesięcy później.....Tak, tyle czasu minęło od chwili, kiedy uszyłam swojego pierwszego słonia (pisałam o nim tutaj). Słonia - przytulankę. Tamten słoń to była jedna z pierwszych rzeczy, jakie uszyłam. Od października 2013 roku sporo czasu minęło, dużo pewniej czuję się przy maszynie...

Wtedy ze słonika byłam bardzo zadowolona, dumna, mimo tego, że szwy się troszkę rozchodziły, że twardy wyszedł...... Zresztą do dzisiaj stoi obok maszyny i kiedy na niego spoglądam to się wzruszam:) Taka sentymentalna ja....:)

Nowy słoń powstał w wersji bardziej chłopięcej - uszy ma w niebieskiej tonacji. Jak dla mnie może być i dla dziewczynki, ponieważ wzór w kwiatki jest na tyle neutralny, że aż uniwersalny. Moje dzieci stwierdziły, że teraz są dwa słonie - brat i siostra - tak, jak oni. Nowy słoń i nowe doświadczenia, z którymi chcę się z Wami podzielić.

Przede wszystkim nie rozchodzą się szwy! Poprzedni słoń szyłam moim starym, kapryśnym Łucznikiem, tego nowego na maszynie Silvercrest. Ustawienia maszyny podobne - ścieg prosty, gęstość ściegu na 2. Myślę, że maszyna ma znaczenie......

Różowe uszy słonia wypełniłam 1cm pianką a niebieskiego 1cm owatą. Jak dla mnie owata lepiej spełnia swoją funkcję w uszach słonia:) Przede wszystkim dlatego, że jest bardziej miękka, plastyczna i nie odznaczają się brzegi. Przy piance uszy są sztywniejsze, miękkie, ale mniej przytulne. Jestem za wypełnianiem uszu słonia owatą. Zdecydowanie tak:)

Zmieniła troszkę metodę zszywania słonia. Kolejność została jakby ta sama, jednak wprowadziłam kilka elementów, których nie było wcześniej - przestebnowałam uszy na brzegach oraz linię wszycia uszu do ciała słonia. Jak dla mnie efekt zdecydowanie lepszy od poprzedniego.

I kolejna, dla mnie najważniejsza i najistotniejsza sprawa - wypełnienie słonia. Poprzedniego wypełniałam ścinkami owaty. Dało się, ale słoń wyszedł dosyć twardy a samo wypełnianie do łatwych nie należało. Ścinki owaty są mało plastyczne i umieszczenie ich np. w wąskim tunelu trąby nie było lekkie i przyjemne. Ponadto, ścinki owaty podczas wypełniania zbijały się w jedną zwartą masę co sprawiało, że powstawały wybrzuszenia, które musiałam niejako "rozbijać" wewnątrz, aby zniwelować brzydkie efekty wizualne po zewnętrznej stronie słonia. Już wtedy pokazując słonia pisałam o tym, że ścinki owaty to nie jest to, co lubię i polecam. No, ale wtedy takie miałam możliwości, takie wypełnienie zastosowałam, jakie miałam. 

Niebieski słoń został wypełniony delikatnością, puszystością, sprężystością - kulką silikonową. Wypełnienie marzenie - polecam każdemu. To moje pierwsze spotkanie z kulką silikonową i już jestem w niej zakochana:) Kulka, jaką zastosowałam, ma ok 0,5cm średnicy. Jest mega sprężysta, więc wypełnianie nią nawet tak wąskiego tunelu jak trąba słonia nie było problemem. Przy okazji jest bardzo delikatna i przyjemna w dotyku, jak puch.....Słonik po wypełnieniu jest mięciusieńki, delikatny, lekki, puszysty, przyjemny. Taki...taki....do przytulenia:) Kulka silikonowa od dzisiaj na stałe zagości w moich uszytkach, które wymagają wypełnienia. Niestety ścinkom owaty mówię stanowcze nie. Owata tak, ale w całości w miejscach, które takiego wypełnienia potrzebują. Zostałam fanką kulki:) A Wy? Jakie macie doświadczenia z wypełnianiem uszytków? Znacie kulkę silikonową czy może używacie innych wypełniaczy?

Oto słoń w całej krasie:) Nie wydłużyłam trąby, choć taki plan był po uszyciu pierwszego egzemplarza, ale dzisiaj już takiego zapotrzebowania nie było:)

Pozdrawiam i miłej niedzieli życzę.