Szycie to kosztowna pasja, czyli jak szyć i nie pójść z torbami:)

Postanowiłaś nauczyć się na maszynie? Fascynuje Cię szycie? Chciałabyś móc szyć coś dla swojego dziecka, dla siebie, dla domu? Brawo! Nowe wyzwania, czasami zupełnie "od czapy" są bardzo rozwijające. Sam fakt, że wpadłaś na pomysł zrobienia czegoś dla siebie, dla swojego rozwoju, to już duży krok. Ja też kiedyś podjęłam takie wyzwanie i nie żałuję. Nauczyłam się i wciąż uczę czegoś, co nigdy nie było nawet w moich myślach ani kręgu potencjalnych zainteresowań. Szyję na maszynie. Mniej lub więcej, lepiej lub gorzej, ale szyję. Ba! Bardzo to lubię. Szycie jednak - poza przyjemnością, którą mi daje - generuje również koszty..

I o kosztach będzie dzisiejszy wpis. Polecam go wszystkim - szyjącym i nieszyjącym - a szczególnie tym, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z szyciem lub dopiero mają zamiar spróbować swoich sił przy maszynie. Nie znajdziecie w tym poście konkretnej tabelki z wyszczególnionymi kosztami a jedynie ogólny zarys możliwych wydatków. Dlaczego tak a nie konkretne wyliczenia? Dlatego, że koszt pasji będzie i jest różny dla każdego z nas, bo każdy ma inny start, inne potrzeby, inne oczekiwania. Jedni szyją mniej, inni więcej....Jedni chcą od razu mieć nową maszynę z bajerami a inni spróbują na wiekowym modelu babci...

No właśnie - skoro szycie to musi być maszyna. Możliwości jest wiele. Najtańsza i w mojej ocenie najrozsądniejsza na początek opcja, to maszyna używana. Najlepiej taka, którą można pożyczyć od cioci, mamy, babci. Stary model, bez wielu szyciowych ułatwiaczy. Ja na takiej starej maszynie zaczynałam - Łucznik Predom 432 (możecie o niej poczytać tutaj - klik). Maszyna sporo starsza ode mnie samej, posiadająca ścieg prosty i zygzak - niewiele w porównaniu z dzisiejszymi maszynami:) Moja maszyna miała jeden plus - była za 0 złotych:) Gdybym jednak jej nie miała (maszyny oczywiście), to musiałabym się liczyć z kosztem przynajmniej kilkuset złotych na zakup nowej, własnej, osobistej. I na początku miałabym pewnie duuuży problem - wydać czy nie wydać:) Dzisiaj powiedziałabym - oczywiście, że wydać - ale wtedy, na początku....nie miałam pojęcia ani czy szyć będę, ani czy dam radę się nauczyć ani czy szycie polubię. 

Jak jest maszyna to muszą być nici i igły do maszyny. Nici można kupić za 3 PLN jak i za 30 PLN za szpulkę. O tych jeszcze droższych nawet nie piszę:) Pamiętać jednak trzeba, że dobre nici to lepsze szycie, bo maszyna ich nie zrywa, nie plączą się, itp. Ja na początku nie inwestowałam w dobrej jakości nici. Nawet nie z oszczędności, tylko z braku wiedzy:) - o niciach możecie poczytać tutaj.  A co z igłami? Przyjąć można, że średni koszt jednej igły to 1 PLN. Niewiele prawda? Może to jednak być znacząca kwota jeżeli igieł zużywamy sporo, bo...się łamią, bo dużo szyjemy, bo często wymieniamy. Na początku szyciowej drogi obstawiam spore zużycie z powodu łamania się igieł. Nie ma igły, nie ma szycia.....Jak macie ochotę o igłach poczytać więcej, to zapraszam Was tutaj - klik.

Maszyna jest, igły są, nici są. Podstawowe wyposażenie jest - czas na tkaniny. Moja zmora:) Tkaniny to największy wydatek. Nieważne czy zaczynasz dopiero przygodę z maszyną czy już szyjesz. Zawsze tkaniny to spory wydatek, bo niestety do tanich nie należą. Idziesz do sklepu i ceny tkanin z tzw. metra zaczynają się od 10-15 zł za metr. Tu, gdzie mieszkam taka cena to jest mega okazja. Zazwyczaj trzeba się liczyć z wydatkiem około 20-30 PLN za metr a jak jakaś lepsza, ładniejsza, grubsza, specjalna tkanina to jeszcze drożej. Są jednak sposoby na zminimalizowanie tych kosztów. 

Pierwszy z nich - skutecznie przeze mnie stosowany na początku szyciowej drogi - to zakup materiałów z tzw. końcówek. Kupowałam tkaniny w markecie budowlanym za przysłowiowe grosze (pisałam o tym tutaj-klik). Niektóre mam do dzisiaj w szafie....Jakoś wciąż nie mogę znaleźć dla nich zastosowania:)

Sklepy internetowe - tutaj możliwości jest wiele. Sklepów sporo, wybór spory, ceny...hm...różne. Uważaj jednak - czasami cena z pozoru atrakcyjna taka wcale nie jest, bo ta, którą widzisz jest podana nie za mb tkaniny a tylko za pół. Taki "chłyt" marketingowy. Nigdy też nie wiesz jak tkanina, którą kupujesz oczami w sklepie internetowym wygląda na żywo. No, ale internet daje możliwości i warto z nich korzystać.

Inna metoda to wyprawy do second handu. Nigdy nie byłam, ale wiem, że sporo osób tak właśnie zdobywa ciekawe wzory na swoje szyciowe projekty. Ja natomiast zdradzę Wam, że kupowałam nowe zasłony na jednym z portali aukcyjnych i tym sposobem miałam sporo metrów za 2-5 złotych (zawsze na licytacji a o zasłony rzadko kto się bije). Potem przyszedł czas, że odważyłam się kupić swój pierwszy materiał z metra, choć drżałam za każdym razem kiedy siadałam z nim do maszyny. Nie wiedziałam czy będą to pieniądze zmarnowane czy wykorzystane efektywnie. No nie oszukujmy się - kiedy uczysz się szyć, to marnujesz sporo tkanin. Coś nie wyjdzie, coś krzywo wyjdzie.....Poza tym, jeżeli chcesz szyć to miej świadomość, że metr tkaniny to prawie nic. Niby dużo, ale jak dużo ćwiczysz czy dużo szyjesz to taki metr to naprawdę niewiele.

Do tego dochodzi tkaninowe uzależnienie. Idziesz po marchewkę do warzywniaka a wracasz z marchewką i metrem cudownego materiału na jeszcze cudowniejszą spódniczkę dla swojej ukochanej córeczki. Jedziesz na wycieczkę a wracasz z głową pełną wrażeń i metrem wytłaczanej dzianiny punto....Gdziekolwiek się nie ruszysz to czekają na Ciebie cudowne guziki, piękne kwiatuszki do naszywania, bajeczna tasiemka....

Twój portfel ucierpi bardziej, kiedy wpadniesz na pomysł kształcenia się na prywatnych kursach, indywidualnych lekcjach, itp. Sama o takim kursie marzyłam jakiś czas temu, ale niestety w moim mieście takowych nie organizują. No, ale jest też plus - kilka stówek mam w kieszeni, bo z tego, co się orientowałam koszty nauki w innych miastach są dosyć spore. Od kilkudziesięciu złotych za krótkie moduły do kilkuset złotych za dedykowane tematycznie kursy. 

Szyjesz, rozwijasz się. Masz maszynę, masz igły, masz nici i z tkaninami również sobie jakoś radzisz. W zasadzie masz wszystko, ale zapewniam Cię, że szybciutko znajdzie się nowa potrzeba i nowa....Obcinaczka, ostre nożyczki, linijka, pisak samoznikający, kreda krawiecka, centymetr, szpilki (te wciąż mi znikają - pisałam o tym tutaj-klik), stopki do maszyny. Przyjdzie taki moment, że zaczniesz myśleć o nowej maszynie, zastanawiać się czy ta, którą masz jest odpowiednia czy może przydałaby się taka, która ma więcej ściegów, nowe opcje umilające szycie, ciekawe rozwiązania. Przyjdzie taki moment, że pójdziesz do kiosku i kupisz jeden z dostępnych na rynku magazynów z wykrojami za min. 10 PLN a potem, żeby nie biegać po mieście zapłacisz za prenumeratę. Prenumerata to zazwyczaj oszczędność, bo pojedynczy numer w prenumeracie kosztuje mniej niż ten sam kupiony w kiosku. Do tego wystarczy, że raz w miesiącu udasz się do skrzynki. No, ale jakby nie patrzeć to koszt pasji. Możesz skorzystać z darmowych wykrojów dostępnych w sieci i wtedy masz pozorną oszczędność, bo już kartek do drukarki i tuszu nie liczysz:)

Przyjdzie też taki moment, że zaczniesz się zastanawiać po co Ci to wszystko - te nitki biegające po domu, znikające pieniądze z portfela, zarwane nocki - skoro poza satysfakcją własną nie masz z tego szycia nic poza kosztami. No, ewentualnie kilka nowych dekoracji do domu czy ubrań w szafie. Zadasz sobie pytanie:

"Czy warto?".

Prawda jest taka, że szycie to kosztowna pasja. Można sobie z kosztami radzić na wiele sposobów - sprzedawać swoje uszytki (ja nie praktykuję), szyć na zamówienie, szukać sponsorów, odzyskiwać tkaniny z nieużywanych już rzeczy, itp. Można przeliczać, ile się zaoszczędziło szyjąc coś samodzielnie a nie kupując w sklepie. Można. Wszystko można. Żeby jednak móc, trzeba najpierw zacząć:) Jeżeli więc zastanawiasz się czy rozpocząć przygodę z maszyną, to przeczytaj jeszcze raz ten post. Jeżeli przeraziło Cię to wszystko lub chociaż część tego, o czym napisałam, to zastanów się dwa razy zanim wydasz pierwsze pieniądze na swojej szyciowej drodze. Jeżeli jednak nic Cię nie zniechęca, to jesteś na dobrej drodze do szyciowego uzależnienia. Jeśli czytasz ten wpis i jesteś już po stronie szyciowej fascynacji, to podziel się proszę swoimi sposobami na minimalizowanie kosztów, czyli napisz jak szyć i nie pójść z torbami:)

A tak zupełnie na koniec powiem Wam, że mimo kosztów - mniejszych lub większych - szycia nie porzucę. Kocham to siedzenie przy maszynie, po nocach...Mimo, że świadoma jestem, że nie jest to najtańsza pasja to ją realizuję i realizować będę. Czasami szukam oszczędności, ale to nic złego kupić taniej zamiast drożej. Czego i Wam życzę:)